من تنها

دلنوشته دور گردون گر دوروزی بر مراد ما نرفت دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

من تنها

دلنوشته دور گردون گر دوروزی بر مراد ما نرفت دائما یکسان نباشد حال دوران غم مخور

آدمک

به نام خداوند بخشنده مهربان


آدمک آخر دنیاست بخند


آدمک مرگ همین جاست بخند


 

آن خدایی که بزرگش خواندی


به خدا مثل تو تنهاست بخند

 

 

 دستخطی که تو را عاشق کرد

 

شوخی کاغذی ماست بخند

 

 

فکر کن درد تو ارزشمند است


فکر کن گریه چه زیباست بخند


 

 صبح فردا به شبت نیست که نیست

 

تازه انگار که فرداست ،بخند


 

 راستی آنچه به یادت دادیم

 

پر زدن نیست که درجاست، بخند


 

 آدمک نغمه آغاز نخوان


به خدا آخر دنیاست، بخند

 

فالله خیر حافظ